Kotor je grad na obali Bokokotorskog zaliva u Crnoj Gori. Grad ima oko 2.000 stanovnika, a opština Kotor 23.481 stanovnika (2003).
Stara mediteranska kotorska luka, okružena impresivnim gradskim zidinama, je vrlo dobro sačuvana i pod zaštitom je UNESKO-a, kao svetska kulturna baština. Između 1420-1797 Kotor je sa okolinom pripadao Veneciji pa je venecijanski uticaj ostavio trag na gradskoj arhitekturi. Kotorski zaliv (Boka Kotorska) jedan je od najdubljih i najdužih zaliva na Jadranskom moru pa se često naziva najjužnijim fjordom Evrope. U stvari, to je potopljeni kanjon reke. Litice Orjena i Lovćena koje natkriljuju grad predstavljaju jedan od najveličanstevnijih predela na Mediteranu.
Poslednjih godina sve je veći broj turista koje privlače kako prirodna lepota Boke Kotorske tako i sam stari kotorski grad.
Istorija
Kotor je prvi put bio naseljen u vrijeme antičkog Rima, kada je bio poznat kao Acruvium i bio deo rimske provincije Dalmacije. Ascrivium ili Ascruvium prvi put se pominje 168. pne..
Kotor je bio utvrđen još od ranog srednjeg veka, kada je imperator Justinijan I sazidao tvrđavu iznad Ascrivium-a 535, posle proterivanja Gota, a drugi grad je verovatno sazidao Konstantin Porfirogenit u 10. veku na visijama iznad grada. Grad su 840. poharali Saraceni.
Godine 1002. opljačkali su ga Bugari, a kasnije ga je makedonski car Samuilo predao Srbiji, ali je grad, pod zaštitom Srbije, a u savezu s Dubrovnikom, sačuvao nedirnutim svoje republikanske institucije, i svoje pravo da zaključuje ugovore i učestvuje u ratu. U to vreme on je već bio episkopsko sedište a u 13. veku su ustanovljeni dominikanski i franjevački manastiri da spreče širenje bogumilstva
U 14. vijeku trgovina grada Cattaro, kako je tada zvan, konkurisala je dubrovačkoj i izazivala zavist Venecije. Treba spomenuti da je grad Kotor imao statut iz 1301. godine, kojim se dokazuje da je uvijek imao status grada. Za vrijeme dinastije Nemanjića, Kotor je uživao veliku autonomiju i povlastice. Pad Srbije 1389. ostavio je grad bez zaštite, i pošto je naizmjenice padao u ruke Mlečana i Mađara, konačno je 1420. došao pod mletačku vlast.
Kotor su opsađivali i Turci 1538. i 1657, posjećivala ga kuga 1572, a gotovo je uništen u zemljotresima 1563 i 1667. Po Sporazumu iz Kampo Fromija iz 1797. prešao je u ruke Austrije; ali je 1805, po sporazumu iz Presburga, dodeljen Italiji, da bi konačno postao dio francuskog carstva 1810.
Godine 1814, grad je vraćen Austriji posle Bečkog kongresa. Pokušaj prisilnog regrutovanja stanovništva, napušten 1869, ali uspešan 1881, izazvao je dve kratkotraje pobune među Krivošijama na zapadnoj strani planine Orjena, za koje vrijeme je Kotor bio sjedište austrijskog štaba.
U Prvom svetskom ratu Kotor je bio poprište žestokih borbi između Crne Gore i Austro-Ugarske. Posle 1918. Kotor je postao deo Jugoslavije, a posle 1945. deo tadašnje Socijalističke Republike Crne Gore u okviru socijalističke Jugoslavije.
Do početka 20. veka Hrvati su u Kotoru i drugim mestima Boke Kotorske činili većinu, dok su drugu veliku etničku grupu činili Srbi. U proteklom veku procenat Hrvata je u ovom području naglo opadao, tako da danas većinu stanovništva čine Crnogorci i Srbi.
15. april 1979. godine, Kotor je doživio užasan zemljotres... i ostali gradovi Crne Gore i cijele Jadranske Obale su pretrpili znatna oštećenja. Rekonstrukcija je trajala 10 godina, pa i više za određena važna zdanja: Katedrala Svetog Trifuna, Crkva Svetog Luke, Kneževa palata itd.
Kultura
U srednjem veku u Kotoru su delovali tzv. grčki slikari, medju kojima Nikola i Manojlo na početku XIV. veka. U XIII i XIV vijeku Kotor ima svoju apoteku i ljekare, zlatare, kovače oružja i kovačnicu novca, biblioteku, klasično obrazovanje, teologe, komunalno uredjenje grada i Statut, notarske knjige... Pre vise od pet vekova u Kotoru je živio poznati dućandžija Marin Drusko.Vredi pomenuti i poznatog trgovca i kotorskog kapetana Marka Grgurovića. Kada je u pitanju kotorska renesansa književnost valja pomenuti Djordja Bizantija, koji vec 1532. u Veneciji štampa stihove na italijanskom i latinskom. Ipak, najpolodonosniji renesansni poeta je Kotoranin Ludovik Paskvalić( 1500 - 1551). Uz prethodnu dvojicu, XVI vek u Kotoru obeležio je i pesnik Ivan Bona Borilis.
I teološki pisci obeležili su Kotor. Jedan od najznačajnijih je Luka Bizanti, koji je 4 decenije upravljao kotorskom crkvom.
Постови
